முத்தமிழ்

Tamil

Etymology

மு- (mu-, “three”) +‎ தமிழ் (tamiḻ).

Pronunciation

  • IPA(key): /mut̪ːamiɻ/

Proper noun

முத்தமிழ் • (muttamiḻ)

  1. the three kinds of literature in Tamil: இயல் (iyal), இசை (icai), நாடகம் (nāṭakam).

Declension

Declension of முத்தமிழ் (muttamiḻ) (singular only)
singular plural
nominative
muttamiḻ 		-
vocative முத்தமிழே
muttamiḻē 		-
accusative முத்தமிழை
muttamiḻai 		-
dative முத்தமிழுக்கு
muttamiḻukku 		-
benefactive முத்தமிழுக்காக
muttamiḻukkāka 		-
genitive 1 முத்தமிழுடைய
muttamiḻuṭaiya 		-
genitive 2 முத்தமிழின்
muttamiḻiṉ 		-
locative 1 முத்தமிழில்
muttamiḻil 		-
locative 2 முத்தமிழிடம்
muttamiḻiṭam 		-
sociative 1 முத்தமிழோடு
muttamiḻōṭu 		-
sociative 2 முத்தமிழுடன்
muttamiḻuṭaṉ 		-
instrumental முத்தமிழால்
muttamiḻāl 		-
ablative முத்தமிழிலிருந்து
muttamiḻiliruntu 		-

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.