முரண்பாடு

Tamil

Etymology

முரண் (muraṇ) +‎ பாடு (pāṭu).

Pronunciation

IPA^(key): /muɾaɳbaːɖɯ/

Noun

முரண்பாடு • (muraṇpāṭu)

contradiction, difference

Declension

ṭu-stem declension of முரண்பாடு (muraṇpāṭu)
	singular	plural
nominative	muraṇpāṭu	முரண்பாடுகள் muraṇpāṭukaḷ
vocative	முரண்பாடே muraṇpāṭē	முரண்பாடுகளே muraṇpāṭukaḷē
accusative	முரண்பாட்டை muraṇpāṭṭai	முரண்பாடுகளை muraṇpāṭukaḷai
dative	முரண்பாட்டுக்கு muraṇpāṭṭukku	முரண்பாடுகளுக்கு muraṇpāṭukaḷukku
benefactive	முரண்பாட்டுக்காக muraṇpāṭṭukkāka	முரண்பாடுகளுக்காக muraṇpāṭukaḷukkāka
genitive 1	முரண்பாட்டுடைய muraṇpāṭṭuṭaiya	முரண்பாடுகளுடைய muraṇpāṭukaḷuṭaiya
genitive 2	முரண்பாட்டின் muraṇpāṭṭiṉ	முரண்பாடுகளின் muraṇpāṭukaḷiṉ
locative 1	முரண்பாட்டில் muraṇpāṭṭil	முரண்பாடுகளில் muraṇpāṭukaḷil
locative 2	முரண்பாட்டிடம் muraṇpāṭṭiṭam	முரண்பாடுகளிடம் muraṇpāṭukaḷiṭam
sociative 1	முரண்பாட்டோடு muraṇpāṭṭōṭu	முரண்பாடுகளோடு muraṇpāṭukaḷōṭu
sociative 2	முரண்பாட்டுடன் muraṇpāṭṭuṭaṉ	முரண்பாடுகளுடன் muraṇpāṭukaḷuṭaṉ
instrumental	முரண்பாட்டால் muraṇpāṭṭāl	முரண்பாடுகளால் muraṇpāṭukaḷāl
ablative	முரண்பாட்டிலிருந்து muraṇpāṭṭiliruntu	முரண்பாடுகளிலிருந்து muraṇpāṭukaḷiliruntu