விந்தை

Tamil

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

விந்தை • (vintai)

ai-stem declension of விந்தை (vintai)
	singular	plural
nominative	vintai	விந்தைகள் vintaikaḷ
vocative	விந்தையே vintaiyē	விந்தைகளே vintaikaḷē
accusative	விந்தையை vintaiyai	விந்தைகளை vintaikaḷai
dative	விந்தைக்கு vintaikku	விந்தைகளுக்கு vintaikaḷukku
benefactive	விந்தைக்காக vintaikkāka	விந்தைகளுக்காக vintaikaḷukkāka
genitive 1	விந்தையுடைய vintaiyuṭaiya	விந்தைகளுடைய vintaikaḷuṭaiya
genitive 2	விந்தையின் vintaiyiṉ	விந்தைகளின் vintaikaḷiṉ
locative 1	விந்தையில் vintaiyil	விந்தைகளில் vintaikaḷil
locative 2	விந்தையிடம் vintaiyiṭam	விந்தைகளிடம் vintaikaḷiṭam
sociative 1	விந்தையோடு vintaiyōṭu	விந்தைகளோடு vintaikaḷōṭu
sociative 2	விந்தையுடன் vintaiyuṭaṉ	விந்தைகளுடன் vintaikaḷuṭaṉ
instrumental	விந்தையால் vintaiyāl	விந்தைகளால் vintaikaḷāl
ablative	விந்தையிலிருந்து vintaiyiliruntu	விந்தைகளிலிருந்து vintaikaḷiliruntu

Adjective forms of விந்தை
விந்தையான (vintaiyāṉa)
விந்தையாக (vintaiyāka)*
* forms that may be used adverbially.

S. Ramakrishnan (1992) “விந்தை”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]