வெம்மணல்

Tamil

Etymology

From வெம் (vem, “white, pale”, from வெம்மை (vemmai, “whiteness”), compare வெண்மை (veṇmai)) +‎ மணல் (maṇal, “sand”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʋemːaɳal/

Noun

வெம்மணல் • (vemmaṇal)

  1. white sand
  2. (Hinduism) a kind of hell
    Synonyms: வாலுகப்பிரபை (vālukappirapai); see also Thesaurus:நரகம்

Declension

Declension of வெம்மணல் (vemmaṇal) (singular only)
singular plural
nominative
vemmaṇal 		-
vocative வெம்மணலே
vemmaṇalē 		-
accusative வெம்மணலை
vemmaṇalai 		-
dative வெம்மணலுக்கு
vemmaṇalukku 		-
benefactive வெம்மணலுக்காக
vemmaṇalukkāka 		-
genitive 1 வெம்மணலுடைய
vemmaṇaluṭaiya 		-
genitive 2 வெம்மணலின்
vemmaṇaliṉ 		-
locative 1 வெம்மணலில்
vemmaṇalil 		-
locative 2 வெம்மணலிடம்
vemmaṇaliṭam 		-
sociative 1 வெம்மணலோடு
vemmaṇalōṭu 		-
sociative 2 வெம்மணலுடன்
vemmaṇaluṭaṉ 		-
instrumental வெம்மணலால்
vemmaṇalāl 		-
ablative வெம்மணலிலிருந்து
vemmaṇaliliruntu 		-

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.