ပင့်

Burmese

Etymology

Pronunciation

  • IPA(key): /pɪ̰ɴ/
  • Romanization: MLCTS: pang. • ALA-LC: paṅʻʹ • BGN/PCGN: pin. • Okell: píñ

Verb

ပင့် • (pang.)

  1. to raise
  2. to carry something reverently
  3. (Buddhism, honorific, of a monk) to invite respectfully
  4. to support, aid
  5. to adulate, flatter

Usage notes

  • The synonym of "invite" used for laypersons is ဖိတ် (hpit).

Derived terms

  • ဆွမ်းခံပင့် (hcwam:hkampang.)
  • ဆွမ်းစားပင့် (hcwam:ca:pang.)
  • ဆွမ်းပင့် (hcwam:pang.)
  • တို့ကာပင့်ကာ (tui.kapang.ka)
  • ပင့်ကန် (pang.kan)
  • ပင့်ဖိတ် (pang.hpit)
  • ပင့်သံဃာ (pang.samgha)
  • ပင့်သက် (pang.sak)
  • ပင့်သက်ချ (pang.sakhkya.)
  • ပင့်သက်ရှူ (pang.sakhru)
  • မြှောက်ထိုးပင့်ကော်လုပ် (hmraukhtui:pang.kaulup)
  • မြှောက်ပင့် (hmraukpang.)
  • မြှောက်လုံးပင့်လုံး (hmrauklum:pang.lum:)
  • မီးလောင်ရာလေပင့် (mi:laung-ralepang.)
  • ယပင့် (ya.pang.)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.