嘯く
Japanese
| Kanji in this term |
|---|
| 嘯 |
| うそぶ Hyōgai |
| kun'yomi |
Etymology
Maybe a compound of 嘯 (uso, “extensive expiration”) + 吹く (fuku, “to blow”), may influenced by 嘘 (uso, “a lie”).[1]
Pronunciation
Verb
嘯く • (usobuku) intransitive godan (stem 嘯き (usobuki), past 嘯いた (usobuita))
Conjugation
Conjugation of "嘯く" (See Appendix:Japanese verbs)
| Katsuyōkei ("stem forms") | |||
|---|---|---|---|
| Mizenkei ("imperfective") | 嘯か | うそぶか | usobuka |
| Ren’yōkei ("continuative") | 嘯き | うそぶき | usobuki |
| Shūshikei ("terminal") | 嘯く | うそぶく | usobuku |
| Rentaikei ("attributive") | 嘯く | うそぶく | usobuku |
| Kateikei ("hypothetical") | 嘯け | うそぶけ | usobuke |
| Meireikei ("imperative") | 嘯け | うそぶけ | usobuke |
| Key constructions | |||
| Passive | 嘯かれる | うそぶかれる | usobukareru |
| Causative | 嘯かせる 嘯かす |
うそぶかせる うそぶかす |
usobukaseru usobukasu |
| Potential | 嘯ける | うそぶける | usobukeru |
| Volitional | 嘯こう | うそぶこう | usobukō |
| Negative | 嘯かない | うそぶかない | usobukanai |
| Negative continuative | 嘯かず | うそぶかず | usobukazu |
| Formal | 嘯きます | うそぶきます | usobukimasu |
| Perfective | 嘯いた | うそぶいた | usobuita |
| Conjunctive | 嘯いて | うそぶいて | usobuite |
| Hypothetical conditional | 嘯けば | うそぶけば | usobukeba |
References
- ^ Nihon Kokugo Daijiten Dai-ni-han Henshū I'inkai (日本国語大辞典第二版編集委員会) (2001-2002) 日本国語大辞典 第二版 [Unabridged Japanese Dictionary: Second Edition], Tokyo (東京都): Shōgakukan (小学館), →ISBN
- ^ Matsumura, Akira, editor (2006), 大辞林 [Daijirin] (in Japanese), Third edition, Tokyo: Sanseidō, →ISBN