根苗
Chinese
| radical (chem.); root; basis | sprout; seedling; descendant sprout; seedling; descendant; symptom of a trend; young; vaccine; Miao tribe | ||
|---|---|---|---|
| trad. (根苗) | 根 | 苗 | |
| simp. #(根苗) | 根 | 苗 | |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: gēnmiáo
- Zhuyin: ㄍㄣ ㄇㄧㄠˊ
- Tongyong Pinyin: genmiáo
- Wade–Giles: kên1-miao2
- Yale: gēn-myáu
- Gwoyeu Romatzyh: genmiau
- Palladius: гэньмяо (gɛnʹmjao)
- Sinological IPA (key): /kən⁵⁵ mi̯ɑʊ̯³⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: gan1 miu4
- Yale: gān mìuh
- Cantonese Pinyin: gan1 miu4
- Guangdong Romanization: gen1 miu4
- Sinological IPA (key): /kɐn⁵⁵ miːu̯²¹/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
Noun
根苗