驚風
Chinese
to startle; to be frightened; to be scared to startle; to be frightened; to be scared; alarm |
wind; news; style wind; news; style; custom; manner | ||
|---|---|---|---|
| trad. (驚風) | 驚 | 風 | |
| simp. (惊风) | 惊 | 风 | |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: jīngfēng
- Zhuyin: ㄐㄧㄥ ㄈㄥ
- Tongyong Pinyin: jingfong
- Wade–Giles: ching1-fêng1
- Yale: jīng-fēng
- Gwoyeu Romatzyh: jingfeng
- Palladius: цзинфэн (czinfɛn)
- Sinological IPA (key): /t͡ɕiŋ⁵⁵ fɤŋ⁵⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: ging1 fung1
- Yale: gīng fūng
- Cantonese Pinyin: ging1 fung1
- Guangdong Romanization: ging1 fung1
- Sinological IPA (key): /kɪŋ⁵⁵ fʊŋ⁵⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Southern Min
- (Hokkien)
- Pe̍h-ōe-jī: keng-hong
- Tâi-lô: king-hong
- Phofsit Daibuun: kenghofng
- IPA (Xiamen): /kiɪŋ⁴⁴⁻²² hɔŋ⁴⁴/
- IPA (Quanzhou): /kiɪŋ³³ hɔŋ³³/
- IPA (Zhangzhou): /kiɪŋ⁴⁴⁻²² hɔŋ⁴⁴/
- IPA (Taipei): /kiɪŋ⁴⁴⁻³³ hɔŋ⁴⁴/
- IPA (Kaohsiung): /kiɪŋ⁴⁴⁻³³ hɔŋ⁴⁴/
- (Hokkien)
Noun
驚風
- (medicine) convulsion (of an infant or small child)
Derived terms
- 急驚風 / 急惊风