순무
Korean
Etymology
First attested in the Gugeupganibang eonhae (救急簡易方諺解 / 구급간이방언해), 1489, as Middle Korean 쉿무ᅀᅮ (Yale: swuys.muzu).
Pronunciation
- (SK Standard/Seoul) IPA(key): [sʰunmu]
- Phonetic hangul: [순무]
| Romanizations | |
|---|---|
| Revised Romanization? | sunmu |
| Revised Romanization (translit.)? | sunmu |
| McCune–Reischauer? | sunmu |
| Yale Romanization? | swunmu |
Noun
순무 • (sunmu)