Argivus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Ἀργεῖος (Argeîos).
Adjective
Argīvus (feminine Argīva, neuter Argīvum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Argīvus | Argīva | Argīvum | Argīvī | Argīvae | Argīva | |
| genitive | Argīvī | Argīvae | Argīvī | Argīvōrum | Argīvārum | Argīvōrum | |
| dative | Argīvō | Argīvae | Argīvō | Argīvīs | |||
| accusative | Argīvum | Argīvam | Argīvum | Argīvōs | Argīvās | Argīva | |
| ablative | Argīvō | Argīvā | Argīvō | Argīvīs | |||
| vocative | Argīve | Argīva | Argīvum | Argīvī | Argīvae | Argīva | |
Descendants
References
- “Argivus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Argivus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.