Atatürk

English

Alternative forms

  • Ataturk

Etymology

From Turkish Atatürk.

Pronunciation

Proper noun

Atatürk

  1. A surname from Turkish, borne only by Mustafa Kemal Atatürk, founder of the Republic of Turkey

Coordinate terms

Derived terms

Turkish

Etymology

By surface analysis, ata (ancestor, predecessor, forefather, father) +‎ Türk (Turk); given to Atatürk by the Turkish parliament as required by the Surname Law of 1934.

Pronunciation

  • IPA(key): /aˈta.tyɾk/
  • Rhymes: -yɾc
  • Hyphenation: A‧ta‧türk

Proper noun

Atatürk

  1. a surname, borne only by Mustafa Kemal Atatürk, founder of the Republic of Turkey

Declension

Declension of Atatürk
singular plural
nominative Atatürk Atatürkler / Atatürk'ler
accusative Atatürk'ü Atatürkleri / Atatürk'leri
dative Atatürk'e Atatürklere / Atatürk'lere
locative Atatürk'te Atatürklerde / Atatürk'lerde
ablative Atatürk'ten Atatürklerden / Atatürk'lerden
genitive Atatürk'ün Atatürklerin / Atatürk'lerin
Possessive forms of Atatürk
singular plural
benim (my) Atatürk'üm Atatürklerim
Atatürk'lerim
senin (your) Atatürk'ün Atatürklerin
Atatürk'lerim
onun (his/her/its) Atatürk'ü Atatürkleri
Atatürk'leri
bizim (our) Atatürk'ümüz Atatürklerimiz
Atatürk'lerimiz
sizin (your) Atatürk'ünüz Atatürkleriniz
Atatürk'leriniz
onların (their) Atatürk'ü
Atatürkleri
Atatürk'leri
Atatürkleri
Atatürk'leri

Coordinate terms

Derived terms