Bandrobbe
German
Etymology
Noun
Bandrobbe f (genitive Bandrobbe, plural Bandrobben)
Declension
Declension of Bandrobbe [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Bandrobbe | die | Bandrobben |
| genitive | einer | der | Bandrobbe | der | Bandrobben |
| dative | einer | der | Bandrobbe | den | Bandrobben |
| accusative | eine | die | Bandrobbe | die | Bandrobben |