Bilgin

See also: bilgin

Turkish

Pronunciation

  • IPA(key): /bilˈɟin/

Proper noun

Bilgin

  1. a male given name which means "pundit"

Declension

Declension of Bilgin
singular plural
nominative Bilgin Bilginler
accusative Bilgin'i Bilginleri
dative Bilgin'e Bilginlere
locative Bilgin'de Bilginlerde
ablative Bilgin'den Bilginlerden
genitive Bilgin'in Bilginlerin
Possessive forms of Bilgin
singular plural
benim (my) Bilgin'im Bilginlerim
Bilgin'lerim
senin (your) Bilgin'in Bilginlerin
Bilgin'lerin
onun (his/her/its) Bilgin'i Bilginleri
Bilgin'leri
bizim (our) Bilgin'imiz Bilginlerimiz
Bilgin'lerimiz
sizin (your) Bilgin'iniz Bilginleriniz
Bilgin'leriniz
onların (their) Bilgin'i
Bilginleri
Bilgin'leri 		Bilginleri
Bilgin'leri
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.