Caetobriga
Latin
Alternative forms
- Caetobrix
Etymology
From Celtic; the second element is from Proto-Celtic *brigā (“hill, fortress”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kae̯ˈtɔ.brɪ.ɡa]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃeˈt̪ɔː.bri.ɡa]
Proper noun
Caetobriga f sg (genitive Caetobrigae); first declension
- an ancient city in Lusitania, now Setúbal
- c. 45 CE, Pomponius Mela, De Choreographia 1.8:
- Magnum quod ulterius est, in Cuneo sunt Myrtili, Balsa, Ossonoba, in Sacro Caetobriga et Portus Hannibalis, in Magno Ebora.
- (please add an English translation of this quotation)
- Magnum quod ulterius est, in Cuneo sunt Myrtili, Balsa, Ossonoba, in Sacro Caetobriga et Portus Hannibalis, in Magno Ebora.
Declension
First-declension noun, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Caetobriga |
| genitive | Caetobrigae |
| dative | Caetobrigae |
| accusative | Caetobrigam |
| ablative | Caetobrigā |
| vocative | Caetobriga |
References
- “Caetobriga” in volume 2, column 57, line 5 in the Thesaurus Linguae Latinae (TLL Open Access), Berlin (formerly Leipzig): De Gruyter (formerly Teubner), 1900–present