Caietanus
See also: Cajetanus
Latin
Alternative forms
Etymology
Caiēta (“Gaeta”) + -ānus (“of or pertaining to”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kaj.jeːˈtaː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ka.jeˈt̪aː.nus]
Adjective
Caiētānus (feminine Caiētāna, neuter Caiētānum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Caiētānus | Caiētāna | Caiētānum | Caiētānī | Caiētānae | Caiētāna | |
| genitive | Caiētānī | Caiētānae | Caiētānī | Caiētānōrum | Caiētānārum | Caiētānōrum | |
| dative | Caiētānō | Caiētānae | Caiētānō | Caiētānīs | |||
| accusative | Caiētānum | Caiētānam | Caiētānum | Caiētānōs | Caiētānās | Caiētāna | |
| ablative | Caiētānō | Caiētānā | Caiētānō | Caiētānīs | |||
| vocative | Caiētāne | Caiētāna | Caiētānum | Caiētānī | Caiētānae | Caiētāna | |
Descendants
Descendants
References
- “Cāiētānus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Cāiētānus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette: “241/2”