Cartesianus
Latin
Etymology
From Cartesius (“René Descartes”) + -ānus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kar.tɛ.siˈaː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kar.t̪e.s̬iˈaː.nus]
Adjective
Cartesiānus (feminine Cartesiāna, neuter Cartesiānum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Cartesiānus | Cartesiāna | Cartesiānum | Cartesiānī | Cartesiānae | Cartesiāna | |
| genitive | Cartesiānī | Cartesiānae | Cartesiānī | Cartesiānōrum | Cartesiānārum | Cartesiānōrum | |
| dative | Cartesiānō | Cartesiānae | Cartesiānō | Cartesiānīs | |||
| accusative | Cartesiānum | Cartesiānam | Cartesiānum | Cartesiānōs | Cartesiānās | Cartesiāna | |
| ablative | Cartesiānō | Cartesiānā | Cartesiānō | Cartesiānīs | |||
| vocative | Cartesiāne | Cartesiāna | Cartesiānum | Cartesiānī | Cartesiānae | Cartesiāna | |
Descendants
- English: Cartesian
Noun
Cartesiānus m (genitive Cartesiānī, feminine Cartesiāna); second declension
- (New Latin) a Cartesian (an adherent or advocate of Descartes’ philosophy)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | masculine | feminine | ||
| nominative | Cartesiānus | Cartesiāna | Cartesiānī | Cartesiānae | |
| genitive | Cartesiānī | Cartesiānae | Cartesiānōrum | Cartesiānārum | |
| dative | Cartesiānō | Cartesiānae | Cartesiānīs | Cartesiānīs | |
| accusative | Cartesiānum | Cartesiānam | Cartesiānōs | Cartesiānās | |
| ablative | Cartesiānō | Cartesiānā | Cartesiānīs | Cartesiānīs | |
| vocative | Cartesiāne | Cartesiāna | Cartesiānī | Cartesiānae | |