Ciceronianus
Latin
Etymology
From Cicerō (oblique stem: Cicerōn-) + -iānus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɪ.kɛ.roː.niˈaː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃi.t͡ʃe.ro.niˈaː.nus]
Adjective
Cicerōniānus (feminine Cicerōniāna, neuter Cicerōniānum); first/second-declension adjective
- Ciceronian (of or relating to M. Tullius Cicero, his philosophy, or his followers)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Cicerōniānus | Cicerōniāna | Cicerōniānum | Cicerōniānī | Cicerōniānae | Cicerōniāna | |
| genitive | Cicerōniānī | Cicerōniānae | Cicerōniānī | Cicerōniānōrum | Cicerōniānārum | Cicerōniānōrum | |
| dative | Cicerōniānō | Cicerōniānae | Cicerōniānō | Cicerōniānīs | |||
| accusative | Cicerōniānum | Cicerōniānam | Cicerōniānum | Cicerōniānōs | Cicerōniānās | Cicerōniāna | |
| ablative | Cicerōniānō | Cicerōniānā | Cicerōniānō | Cicerōniānīs | |||
| vocative | Cicerōniāne | Cicerōniāna | Cicerōniānum | Cicerōniānī | Cicerōniānae | Cicerōniāna | |
Descendants
- English: Ciceronian
References
- Ciceronianus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Ciceronianus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016