danicus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈdaː.nɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈd̪aː.ni.kus]
Adjective
dānicus (feminine dānica, neuter dānicum, adverb dānicē); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dānicus | dānica | dānicum | dānicī | dānicae | dānica | |
| genitive | dānicī | dānicae | dānicī | dānicōrum | dānicārum | dānicōrum | |
| dative | dānicō | dānicae | dānicō | dānicīs | |||
| accusative | dānicum | dānicam | dānicum | dānicōs | dānicās | dānica | |
| ablative | dānicō | dānicā | dānicō | dānicīs | |||
| vocative | dānice | dānica | dānicum | dānicī | dānicae | dānica | |
Derived terms
- dānicē