danicus

Latin

Etymology

From Dānī (Danes) +‎ -icus.

Pronunciation

Adjective

dānicus (feminine dānica, neuter dānicum, adverb dānicē); first/second-declension adjective

  1. (Medieval Latin) Danish

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dānicus dānica dānicum dānicī dānicae dānica
genitive dānicī dānicae dānicī dānicōrum dānicārum dānicōrum
dative dānicō dānicae dānicō dānicīs
accusative dānicum dānicam dānicum dānicōs dānicās dānica
ablative dānicō dānicā dānicō dānicīs
vocative dānice dānica dānicum dānicī dānicae dānica

Derived terms

  • dānicē

Descendants

  • English: Danic
  • Spanish: dánico