Dicle

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دجله (dicle), from Classical Persian دجله (dijla), from Arabic دِجْلَة (dijla).

Proper noun

Dicle

  1. Tigris
  2. a female given name
  3. a town and district of Diyarbakır Province, Turkey

Declension

Declension of Dicle
singular plural
nominative Dicle Dicleler / Dicle'ler
accusative Dicle'yi Dicleleri / Dicle'leri
dative Dicle'ye Diclelere / Dicle'lere
locative Dicle'de Diclelerde / Dicle'lerde
ablative Dicle'den Diclelerden / Dicle'lerden
genitive Dicle'nin Diclelerin / Dicle'lerin
Possessive forms of Dicle
singular plural
benim (my) Dicle'm Diclelerim
Dicle'lerim
senin (your) Dicle'n Diclelerin
Dicle'lerin
onun (his/her/its) Dicle'si Dicleleri
Dicle'leri
bizim (our) Dicle'miz Diclelerimiz
Dicle'lerimiz
sizin (your) Dicle'niz Dicleleriniz
Dicle'leriniz
onların (their) Dicle'si
Dicleleri
Dicle'leri
Dicleleri
Dicle'leri

Derived terms

  • Dicleli

Further reading