Emin
English
Proper noun
Emin
- A surname.
Anagrams
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛmɪn]
Adjective
Emin
- possessive of Ema: Ema's, Emma's
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | Emin | Emina | Emino | |
| genitive | Emina | Eminy | Emina | |
| dative | Eminu | Emině | Eminu | |
| accusative | Emina | Emin | Eminu | Emino |
| locative | Emině, Eminu | Emině | Emině, Eminu | |
| instrumental | Eminým | Eminou | Eminým | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | Emini | Eminy | Emina | |
| genitive | Eminých | |||
| dative | Eminým | |||
| accusative | Eminy | Emina | ||
| locative | Eminých | |||
| instrumental | Eminými | |||
Further reading
- “Emin”, in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu (in Czech)
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish امین (Emîn), from Arabic أَمِين (ʔamīn).
Proper noun
Emin
- a male given name from Arabic, feminine equivalent Emine
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Emin | Eminler |
| accusative | Emin'i | Eminleri |
| dative | Emin'e | Eminlere |
| locative | Emin'de | Eminlerde |
| ablative | Emin'den | Eminlerden |
| genitive | Emin'in | Eminlerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Emin'im | Eminlerim Emin'lerim |
| senin (your) | Emin'in | Eminlerin Emin'lerin |
| onun (his/her/its) | Emin'i | Eminleri Emin'leri |
| bizim (our) | Emin'imiz | Eminlerimiz Emin'lerimiz |
| sizin (your) | Emin'iniz | Eminleriniz Emin'leriniz |
| onların (their) | Emin'i Eminleri Emin'leri |
Eminleri Emin'leri |