Epiroticus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek ἠπειρωτικός (ēpeirōtikós, “continental; Epirotic”). By surface analysis, Ēpīrōtēs + -icus.
Adjective
Ēpīrōticus (feminine Ēpīrōtica, neuter Ēpīrōticum); first/second-declension adjective
- Epirotic, of Epirus
- 68 BCE – 44 BCE, Cicero, Epistulae ad Atticum 5.20.9:
- tuas etiam Epiroticas exspecto litteras, ut habeam rationem non modo negoti verum etiam oti tui
- I am also waiting for letters from you from Epirus, to know not only of your business but also how you pass time
- tuas etiam Epiroticas exspecto litteras, ut habeam rationem non modo negoti verum etiam oti tui
- (Renaissance Latin) Albanian
- 1635, Frang Bardhi, Dictionarium Latino Epiroticum [Latin-Albanian Dictionary]:
- ideò sub finem operis habes […] nonnulla etiam vocabula Turcicè, atque Epiroticè expressa, ex quibus facilè erit inter utrumque sermonem diversitatem colligere
- therefore at the end of the work you have […] also some terms expressed in Turkish and Albanian, from which it will be easy to infer the difference between the two languages
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | Ēpīrōticus | Ēpīrōtica | Ēpīrōticum | Ēpīrōticī | Ēpīrōticae | Ēpīrōtica | |
| genitive | Ēpīrōticī | Ēpīrōticae | Ēpīrōticī | Ēpīrōticōrum | Ēpīrōticārum | Ēpīrōticōrum | |
| dative | Ēpīrōticō | Ēpīrōticae | Ēpīrōticō | Ēpīrōticīs | |||
| accusative | Ēpīrōticum | Ēpīrōticam | Ēpīrōticum | Ēpīrōticōs | Ēpīrōticās | Ēpīrōtica | |
| ablative | Ēpīrōticō | Ēpīrōticā | Ēpīrōticō | Ēpīrōticīs | |||
| vocative | Ēpīrōtice | Ēpīrōtica | Ēpīrōticum | Ēpīrōticī | Ēpīrōticae | Ēpīrōtica | |
Further reading
- “Epirus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Epirus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.