Finike

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish فنیكه (Finike), from Ancient Greek Φοῖνιξ (Phoînix)

Pronunciation

  • IPA(key): /fi.ni.cʰe/

Proper noun

Finike

  1. a town and district of Antalya Province, Turkey

Declension

Declension of Finike
singular plural
nominative Finike Finikeler / Finike'ler
accusative Finike'yi Finikeleri / Finike'leri
dative Finike'ye Finikelere / Finike'lere
locative Finike'de Finikelerde / Finike'lerde
ablative Finike'den Finikelerden / Finike'lerden
genitive Finike'nin Finikelerin / Finike'lerin
Possessive forms of Finike
singular plural
benim (my) Finike'm Finikelerim
Finike'lerim
senin (your) Finike'n Finikelerin
Finike'lerin
onun (his/her/its) Finike'si Finikeleri
Finike'leri
bizim (our) Finike'miz Finikelerimiz
Finike'lerimiz
sizin (your) Finike'niz Finikeleriniz
Finike'leriniz
onların (their) Finike'si
Finikeleri
Finike'leri
Finikeleri
Finike'leri

Derived terms

  • Finikeli