Finka

From Fin +‎ -ka.

• IPA^(key): [ˈfɪŋka]
• Rhymes: -ɪŋka
• Hyphenation: Fin‧ka

Finka f (male equivalent Fin)

1. female Finn

• “Finka”, in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu (in Czech)
• “Finka”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989

From Fin +‎ -ka.

• IPA^(key): /ˈfin.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inka
• Syllabification: Fin‧ka
• Homophone: finka

Finka f (male equivalent Fin)

1. female equivalent of Fin (“Finn”) (person from Finland)

   Synonym: Finlandka

   Moja dziewczyna Outi jest Finką. ― My girlfriend Outi is a Finn.

• Finka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Finka in Polish dictionaries at PWN

• IPA^(key): /fíːnka/

Fȋnka f (male equivalent Fínec)

1. Finn (female person)

• Fínska
• fínski
• fínščina

• “Finka”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025