Henricus

Latin

Etymology

Ultimately from Proto-Germanic *Haimarīks, probably via Old Frankish or Old High German.

Pronunciation

Proper noun

Hēnrīcus m (genitive Hēnrīcī); second declension

  1. a male given name from Proto-Germanic, equivalent to English Henry

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative Hēnrīcus Hēnrīcī
genitive Hēnrīcī Hēnrīcōrum
dative Hēnrīcō Hēnrīcīs
accusative Hēnrīcum Hēnrīcōs
ablative Hēnrīcō Hēnrīcīs
vocative Hēnrīce Hēnrīcī

Descendants