Kemal
English
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Proper noun
Kemal
- A male given name.
Anagrams
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish كمال, from Arabic كَمَال (kamāl, “perfection, maturity”).
Pronunciation
- IPA(key): /ceˈmɑlʲ/
- Hyphenation: Ke‧mal
Proper noun
Kemal
- a male given name from Arabic
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Kemal | Kemaller |
| accusative | Kemal'i | Kemalleri |
| dative | Kemal'e | Kemallere |
| locative | Kemal'de | Kemallerde |
| ablative | Kemal'den | Kemallerden |
| genitive | Kemal'in | Kemallerin |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Kemal'im | Kemallerim Kemal'lerim |
| senin (your) | Kemal'in | Kemallerin Kemal'lerin |
| onun (his/her/its) | Kemal'i | Kemalleri Kemal'leri |
| bizim (our) | Kemal'imiz | Kemallerimiz Kemal'lerimiz |
| sizin (your) | Kemal'iniz | Kemalleriniz Kemal'leriniz |
| onların (their) | Kemal'i Kemalleri Kemal'leri |
Kemalleri Kemal'leri |
Descendants
(In relation to Mustafa Kemal Atatürk)
References
- Kélékian, Diran (1911) “كمال”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 1038
- Nişanyan, Sevan (2002–) “kemal”, in Nişanyan Sözlük