Kondiment
German
Noun
Kondiment n (strong, genitive Kondiments, plural Kondimente)
Declension
Declension of Kondiment [neuter, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | das | Kondiment | die | Kondimente |
| genitive | eines | des | Kondiments | der | Kondimente |
| dative | einem | dem | Kondiment | den | Kondimenten |
| accusative | ein | das | Kondiment | die | Kondimente |