Konya

See also: kon'ya

English

Etymology 1

From Turkish Konya and Ottoman Turkish قونیه (Konya), from Byzantine Greek Ἰκόνιον (Ikónion), from an Ancient Greek adaptation of Luwian Ikkuwaniya, from Hittite Kawana. Doublet of Iconium.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkoʊnjə/, /ˈkɒnjə/
  • Hyphenation: Kon‧ya

Proper noun

Konya

  1. A province and metropolitan municipality in the Central Anatolia region, Turkey.
  2. A city, the capital of Konya Province, Turkey.
Synonyms
  • (city): Iconium, Ikonion (historical)
Translations

Etymology 2

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Proper noun

Konya (plural Konyas)

  1. A female given name.

Anagrams

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قونیه (Konya), from Byzantine Greek Ἰκόνιον (Ikónion), from an Ancient Greek adaptation of Luwian Ikkuwaniya, from Hittite Kawana.

Pronunciation

  • IPA(key): /konˈjɑ/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: Kon‧ya

Proper noun

Konya

  1. Konya (a province and metropolitan municipality in the Central Anatolia region, Turkey)
  2. Konya (a city, the capital of Konya Province, Turkey)

Declension

Declension of Konya
singular plural
nominative Konya Konyalar / Konya'lar
accusative Konya'yı Konyaları / Konya'ları
dative Konya'ya Konyalara / Konya'lara
locative Konya'da Konyalarda / Konya'larda
ablative Konya'dan Konyalardan / Konya'lardan
genitive Konya'nın Konyaların / Konya'ların
Possessive forms of Konya
singular plural
benim (my) Konya'm Konyalarım
Konya'larım
senin (your) Konya'n Konyaların
Konya'ların
onun (his/her/its) Konya'sı Konyaları
Konya'ları
bizim (our) Konya'mız Konyalarımız
Konya'larımız
sizin (your) Konya'nız Konyalarınız
Konya'larınız
onların (their) Konya'sı
Konyaları
Konya'ları
Konyaları
Konya'ları

Derived terms

  • Konyalı

See also