Konzipierer
German
Etymology
From konzipieren + -er.
Pronunciation
- IPA(key): /kɔnt͡siˈpiːʁɐ/
- Hyphenation: Kon‧zi‧pie‧rer
Noun
Konzipierer m (strong, genitive Konzipierers, plural Konzipierer, feminine Konzipiererin)
- agent noun of konzipieren
Declension
Declension of Konzipierer [masculine, strong]