Konzipierer

German

Etymology

From konzipieren +‎ -er.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔnt͡siˈpiːʁɐ/
  • Hyphenation: Kon‧zi‧pie‧rer

Noun

Konzipierer m (strong, genitive Konzipierers, plural Konzipierer, feminine Konzipiererin)

  1. agent noun of konzipieren

Declension