Korynt

See also: korynt

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin Corinthus, from Ancient Greek Κόρινθος (Kórinthos).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈkɔ.rɘnt/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔrɘnt
  • Syllabification: Ko‧rynt

Proper noun

Korynt m inan

  1. Corinth (a city in Greece)

Declension

Declension of Korynt
singular plural
nominative Korynt Korynty
genitive Koryntu Koryntów
dative Koryntowi Koryntom
accusative Korynt Korynty
instrumental Koryntem Koryntami
locative Koryncie Koryntach
vocative Koryncie Korynty

Derived terms

adjectives
  • koryncki
  • koryntyjski
adverb
  • koryntyjsko
nouns
  • Koryntczyk
  • koryntczyk
  • Koryntia
  • Koryntianin
  • koryntianin
  • koryntianka
  • Koryntianka
  • koryntka
  • koryntówna
  • koryntyjczyk
  • Koryntyjczyk
  • koryntyjskość

Further reading

  • Korynt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • Korynt in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.