Miklagarðr
Old Norse
Etymology
Made up from mikill (“big, great”) + garðr (“city, enclosure”), literally “the large city”.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmiklaˌɡarðr/
Proper noun
Miklagarðr m
- Byzantium, Constantinople (the ancient capital of the Byzantine Empire, in modern Turkey; modern Istanbul)
- (Can we date this quote?), chapter 2, in Haralds saga Sigurðarsonar:
- Haraldur dvaldist í Garðaríki nokkura vetur og fór víða um Austurveg. Síðan byrjaði hann ferð sína út í Grikkland og hafði mikla sveit manna. Þá hélt hann til Miklagarðs.
- Harald stayed in Garðaríki for some years and fared far and wide around the Austurveg. Afterwards he began his journey out to Byzantium and had a large group of men. Then he held to Constantinople.
Descendants
Some of descendants may be learned borrowings.
- Icelandic: Mikligarður
- Faroese: Miklagarður
- Norwegian: Myklagard, Miklagard
- Old Swedish: *Miklagarþ, *Miklagarth
- Swedish: Myklagård, Miklagård
- Danish: Meglegård, Miklegård, Miklagård, Mycklegaard
- English: Micklegarth
- German: Michelgart