Morige

Dutch

Etymology

First attested as de kluft Moerrijge in 1778. Compound of moer (peat bog) and Dutch Low Saxon riege (row of houses, embankment). Compare Bovenrijge and Molenrij.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmoː.rɪ.ɣə/
  • Hyphenation: Mo‧ri‧ge

Proper noun

Morige n

  1. a hamlet in Westerwolde, Groningen, Netherlands

References

  • van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN