Morige
Dutch
Etymology
First attested as de kluft Moerrijge in 1778. Compound of moer (“peat bog”) and Dutch Low Saxon riege (“row of houses, embankment”). Compare Bovenrijge and Molenrij.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmoː.rɪ.ɣə/
- Hyphenation: Mo‧ri‧ge
Proper noun
Morige n
- a hamlet in Westerwolde, Groningen, Netherlands
References
- van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN