Ortaköy

Turkish

Etymology

From orta +‎ köy

Pronunciation

  • IPA(key): /oɾˈtaˈcœj/

Proper noun

Ortaköy

  1. a town and district of Aksaray Province, Turkey

Declension

Declension of Ortaköy
singular plural
nominative Ortaköy Ortaköyler / Ortaköy'ler
accusative Ortaköy'ü Ortaköyleri / Ortaköy'leri
dative Ortaköy'e Ortaköylere / Ortaköy'lere
locative Ortaköy'de Ortaköylerde / Ortaköy'lerde
ablative Ortaköy'den Ortaköylerden / Ortaköy'lerden
genitive Ortaköy'ün Ortaköylerin / Ortaköy'lerin
Possessive forms of Ortaköy
singular plural
benim (my) Ortaköy'üm Ortaköylerim
Ortaköy'lerim
senin (your) Ortaköy'ün Ortaköylerin
Ortaköy'lerim
onun (his/her/its) Ortaköy'ü Ortaköyleri
Ortaköy'leri
bizim (our) Ortaköy'ümüz Ortaköylerimiz
Ortaköy'lerimiz
sizin (your) Ortaköy'ünüz Ortaköyleriniz
Ortaköy'leriniz
onların (their) Ortaköy'ü
Ortaköyleri
Ortaköy'leri 		Ortaköyleri
Ortaköy'leri

Derived terms

  • Ortaköylü
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.