Reconstruction:Old Dutch/bli
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *blīwī, from Proto-Germanic *blīwiją, of uncertain origin.
Noun
*blī n
- lead (metal)
Declension
Declension of *blī (neuter ja-stem noun - contracted)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | *blī | *blī |
| accusative | *blī | *blī |
| genitive | *blīs | *blīo |
| dative | *blī | *blīon |