Reconstruction:Old Dutch/bliuwan
Old Dutch
Etymology
From Proto-Germanic *blewwaną.
Verb
*bliuwan
- to beat
Inflection
Conjugation of *bliuwan (strong class 2)
| infinitive | *bliuwan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *bliuwo, *bliuwon | *blōw |
| 2nd person singular | *bliuwis | *bluwi |
| 3rd person singular | *bliuwit | *blōw |
| 1st person plural | *bliuwun | *bluwon |
| 2nd person plural | *bliuwit | *bluwot |
| 3rd person plural | *bliuwunt | *bluwon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *bliuwe | *bluwi |
| 2nd person singular | *bliuwis | *bluwi |
| 3rd person singular | *bliuwe | *bluwi |
| 1st person plural | *bliuwin | *bluwin |
| 2nd person plural | *bliuwit | *bluwit |
| 3rd person plural | *bliuwin | *bluwin |
| imperative | present | |
| singular | *bliuw | |
| plural | *bliuwet | |
| participle | present | past |
| *bliuwandi | *blowan, *giblowan | |