Reconstruction:Old Dutch/glidan
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *glīdan, from Proto-Germanic *glīdaną.
Verb
*glīdan
- to slide
Conjugation
Conjugation of *glīdan (strong class 1)
| infinitive | *glīdan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *glīdo, *glīdon | *glēt |
| 2nd person singular | *glīdis | *glidi |
| 3rd person singular | *glīdit | *glēt |
| 1st person plural | *glīdun | *glidon |
| 2nd person plural | *glīdit | *glidot |
| 3rd person plural | *glīdunt | *glidon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *glīde | *glidi |
| 2nd person singular | *glīdis | *glidi |
| 3rd person singular | *glīde | *glidi |
| 1st person plural | *glīdin | *glidin |
| 2nd person plural | *glīdit | *glidit |
| 3rd person plural | *glīdin | *glidin |
| imperative | present | |
| singular | *glīt | |
| plural | *glīdet | |
| participle | present | past |
| *glīdandi | *glidan, *giglidan | |
Derived terms
Descendants
Further reading
- “glīdan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012