Reconstruction:Old Dutch/lithigon
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *liþīgōn. Equivalent to *lithig (“empty”) + -on.
Verb
*lithigon
- to make free, make unoccupied
- to make empty
Inflection
Conjugation of *lithigon (weak class 2)
| infinitive | *lithigon | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *lithigo, *lithigon | *lithigoda |
| 2nd person singular | *lithigos | *lithigodos |
| 3rd person singular | *lithigot | *lithigoda |
| 1st person plural | *lithigon | *lithigodon |
| 2nd person plural | *lithigot | *lithigodot |
| 3rd person plural | *lithigont | *lithigodon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *lithige | *lithigodi |
| 2nd person singular | *lithigis | *lithigodis |
| 3rd person singular | *lithige | *lithigodi |
| 1st person plural | *lithigin | *lithigodin |
| 2nd person plural | *lithigit | *lithigodit |
| 3rd person plural | *lithigin | *lithigodin |
| imperative | present | |
| singular | *lithigo | |
| plural | *lithigot | |
| participle | present | past |
| *lithigondi | *lithigot, *gilithigot | |