Reconstruction:Old Dutch/ruh
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *rūh, from Proto-Germanic *rūhaz.
Adjective
*rūh
Inflection
Declension of *rūh (a-stem contracted)
| strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | *rūh | *rūh | *rūh | *rūa, *rūe | ||
| accusative | *rūn | *rūa | *rūh | *rūa, *rūe | ||
| genitive | *rūs | *rūro | *rūs | *rūro | ||
| dative | *rūn, *rūmo | *rūro | *rūn, *rūmo | *rūn | ||
| weak declension | ||||||
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | *rūo | *rūa | *rūa | *rūn | ||
| accusative | *rūn | *rūn | *rūa | *rūn | ||
| genitive | *rūn | *rūn | *rūn | *rūno | ||
| dative | *rūn | *rūn | *rūn | *rūn | ||
Descendants
Further reading
- “rū, rūh”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012