Reconstruction:Old Dutch/sucan
Old Dutch
Etymology
From Proto-Germanic *sūkaną.
Verb
*sūcan
- to suck
Inflection
Conjugation of *sūcan (strong class 2)
| infinitive | *sūcan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *sūco, *sūcon | *sōc |
| 2nd person singular | *sūkis | *suki |
| 3rd person singular | *sūkit | *sōc |
| 1st person plural | *sūcun | *sucon |
| 2nd person plural | *sūkit | *sucot |
| 3rd person plural | *sūcunt | *sucon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *sūke | *suki |
| 2nd person singular | *sūkis | *suki |
| 3rd person singular | *sūke | *suki |
| 1st person plural | *sūkin | *sukin |
| 2nd person plural | *sūkit | *sukit |
| 3rd person plural | *sūkin | *sukin |
| imperative | present | |
| singular | *sūc | |
| plural | *sūket | |
| participle | present | past |
| *sūcandi | *socan, *gisocan | |