Reconstruction:Old Dutch/swindan
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *swindan.
Verb
*swindan
- to dwindle
Inflection
Conjugation of *swindan (strong class 3)
| infinitive | *swindan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *swindo, *swindon | *swant |
| 2nd person singular | *swindis | *swundi |
| 3rd person singular | *swindit | *swant |
| 1st person plural | *swindun | *swundon |
| 2nd person plural | *swindit | *swundot |
| 3rd person plural | *swindunt | *swundon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *swinde | *swundi |
| 2nd person singular | *swindis | *swundi |
| 3rd person singular | *swinde | *swundi |
| 1st person plural | *swindin | *swundin |
| 2nd person plural | *swindit | *swundit |
| 3rd person plural | *swindin | *swundin |
| imperative | present | |
| singular | *swint | |
| plural | *swindet | |
| participle | present | past |
| *swindandi | *swundan, *giswundan | |