Reconstruction:Old English/ceawe
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *kauwā (“gill, jaw”). Cognate with Old High German kouwa (“jaws, oral cavity”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʃæ͜ɑː.we/
Noun
*ċēawe f
Declension
Weak feminine (n-stem):
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | *ċēawe | *ċēawan |
| accusative | *ċēawan | *ċēawan |
| genitive | *ċēawan | *ċēawena |
| dative | *ċēawan | *ċēawum |