Reconstruction:Proto-Celtic/uɸormentom
Proto-Celtic
Etymology
From *uɸer- (“over-”) + *-mentom.
Noun
*uɸormentom n[1]
Inflection
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *uɸormentom | *uɸormentou | *uɸormentā |
| vocative | *uɸormentom | *uɸormentou | *uɸormentā |
| accusative | *uɸormentom | *uɸormentou | *uɸormentā |
| genitive | *uɸormentī | *uɸormentous | *uɸormentom |
| dative | *uɸormentūi | *uɸormentobom | *uɸormentobos |
| locative | *uɸormentei | *? | *? |
| instrumental | *uɸormentū | *uɸormentobim | *uɸormentūis |
Descendants
- Proto-Brythonic: *gworβ̃ɨnt
- Breton: gourvenn
- Middle Welsh: gorvynt
- Welsh: gorfynt
- Old Irish: format