Reconstruction:Proto-Germanic/bliką
Proto-Germanic
Etymology
A nominal formation related to *blīkaną (“to gleam, shine”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbli.kɑ̃/
Noun
*bliką n
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | *bliką | *blikō |
| vocative | *bliką | *blikō |
| accusative | *bliką | *blikō |
| genitive | *blikas, *blikis | *blikǫ̂ |
| dative | *blikai | *blikamaz |
| instrumental | *blikō | *blikamiz |
Related terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *blik
- Old Norse: blik
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*ƀlikan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 49