Reconstruction:Proto-Germanic/fangijaną
Proto-Germanic
Etymology
Causative from an unattested verb *finhaną, equivalent to *finhaną + *-janą.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɑŋ.ɡi.jɑ.nɑ̃/
Verb
*fangijaną[1]
- (West Germanic) to cause to sparkle, ignite
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *fangijō | *fangijaų | — | *fangijai | ? | |
| 2nd singular | *fangīsi | *fangijais | *fangī | *fangijasai | *fangijaisau | |
| 3rd singular | *fangīþi | *fangijai | *fangijaþau | *fangijaþai | *fangijaiþau | |
| 1st dual | *fangijōs | *fangijaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *fangijaþiz | *fangijaiþiz | *fangijaþiz | — | — | |
| 1st plural | *fangijamaz | *fangijaim | — | *fangijanþai | *fangijainþau | |
| 2nd plural | *fangīþ | *fangijaiþ | *fangīþ | *fangijanþai | *fangijainþau | |
| 3rd plural | *fangijanþi | *fangijain | *fangijanþau | *fangijanþai | *fangijainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *fangidǭ | *fangidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *fangidēz | *fangidēdīz | ||||
| 3rd singular | *fangidē | *fangidēdī | ||||
| 1st dual | *fangidēdū | *fangidēdīw | ||||
| 2nd dual | *fangidēdudiz | *fangidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *fangidēdum | *fangidēdīm | ||||
| 2nd plural | *fangidēdud | *fangidēdīd | ||||
| 3rd plural | *fangidēdun | *fangidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *fangijandz | *fangidaz | ||||
Related terms
Descendants
- Proto-West Germanic: *fangijan, *fankijan
- Old Dutch: *fengen
- Old High German: *fengen
- Middle High German: vengen, venken
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*fangjan-~*fankjan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 127