Reconstruction:Proto-Germanic/ginōną
Proto-Germanic
Etymology
From Proto-Indo-European *gʰh₂ey-, itself from *ǵʰeh₂- (“to yawn, gape”) + *-ey-, with the suffix *-néh₂ti. See also *gīnaną.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɣi.nɔː.nɑ̃/
Verb
*ginōną
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *ginō | *ginǭ | — | *ginōi | ? | |
| 2nd singular | *ginōsi | *ginōs | *ginō | *ginōsai | *ginōsau | |
| 3rd singular | *ginōþi | *ginō | *ginōþau | *ginōþai | *ginōþau | |
| 1st dual | *ginōs | *ginōw | — | — | — | |
| 2nd dual | *ginōþiz | *ginōþiz | *ginōþiz | — | — | |
| 1st plural | *ginōmaz | *ginōm | — | *ginōnþai | *ginōnþau | |
| 2nd plural | *ginōþ | *ginōþ | *ginōþ | *ginōnþai | *ginōnþau | |
| 3rd plural | *ginōnþi | *ginōn | *ginōnþau | *ginōnþai | *ginōnþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *ginōdǭ | *ginōdēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *ginōdēz | *ginōdēdīz | ||||
| 3rd singular | *ginōdē | *ginōdēdī | ||||
| 1st dual | *ginōdēdū | *ginōdēdīw | ||||
| 2nd dual | *ginōdēdudiz | *ginōdēdīdiz | ||||
| 1st plural | *ginōdēdum | *ginōdēdīm | ||||
| 2nd plural | *ginōdēdud | *ginōdēdīd | ||||
| 3rd plural | *ginōdēdun | *ginōdēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *ginōndz | *ginōdaz | ||||
Related terms
- *gainōną
- *ganą
- *ganōną
- *gīnaną
Descendants
- Proto-West Germanic: *ginōn
- Old Norse: gina
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*ginēn-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 178