Reconstruction:Proto-Germanic/glitmunjaną
Proto-Germanic
Etymology
From pre-Proto-Germanic *gʰlidmon-ye-ti, from *gʰléid-mō ~ gʰlid-men-és (whence *glitmô (“shine”)), from *gʰléideti (“to shine”) (whence *glītaną), from Proto-Indo-European *ǵʰléy-de-ti, from *ǵʰley- (“to shine”) + *-deti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɣlit.mun.jɑ.nɑ̃/
Verb
*glitmunjaną[1]
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *glitmunjō | *glitmunjaų | — | *glitmunjai | ? | |
| 2nd singular | *glitmunisi | *glitmunjais | *glitmuni | *glitmunjasai | *glitmunjaisau | |
| 3rd singular | *glitmuniþi | *glitmunjai | *glitmunjaþau | *glitmunjaþai | *glitmunjaiþau | |
| 1st dual | *glitmunjōs | *glitmunjaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *glitmunjaþiz | *glitmunjaiþiz | *glitmunjaþiz | — | — | |
| 1st plural | *glitmunjamaz | *glitmunjaim | — | *glitmunjanþai | *glitmunjainþau | |
| 2nd plural | *glitmuniþ | *glitmunjaiþ | *glitmuniþ | *glitmunjanþai | *glitmunjainþau | |
| 3rd plural | *glitmunjanþi | *glitmunjain | *glitmunjanþau | *glitmunjanþai | *glitmunjainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *glitmunidǭ | *glitmunidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *glitmunidēz | *glitmunidēdīz | ||||
| 3rd singular | *glitmunidē | *glitmunidēdī | ||||
| 1st dual | *glitmunidēdū | *glitmunidēdīw | ||||
| 2nd dual | *glitmunidēdudiz | *glitmunidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *glitmunidēdum | *glitmunidēdīm | ||||
| 2nd plural | *glitmunidēdud | *glitmunidēdīd | ||||
| 3rd plural | *glitmunidēdun | *glitmunidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *glitmunjandz | *glitmunidaz | ||||
Descendants
- Gothic: 𐌲𐌻𐌹𐍄𐌼𐌿𐌽𐌾𐌰𐌽 (glitmunjan)
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*glītan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 181: “*glitmunjan-”