Reconstruction:Proto-Germanic/kannijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *kunnaną (“to know”) + *-janą (“causative suffix”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkɑn.ni.jɑ.nɑ̃/
Verb
- to make known
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *kannijō | *kannijaų | — | *kannijai | ? | |
| 2nd singular | *kannīsi | *kannijais | *kannī | *kannijasai | *kannijaisau | |
| 3rd singular | *kannīþi | *kannijai | *kannijaþau | *kannijaþai | *kannijaiþau | |
| 1st dual | *kannijōs | *kannijaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *kannijaþiz | *kannijaiþiz | *kannijaþiz | — | — | |
| 1st plural | *kannijamaz | *kannijaim | — | *kannijanþai | *kannijainþau | |
| 2nd plural | *kannīþ | *kannijaiþ | *kannīþ | *kannijanþai | *kannijainþau | |
| 3rd plural | *kannijanþi | *kannijain | *kannijanþau | *kannijanþai | *kannijainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *kannidǭ | *kannidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *kannidēz | *kannidēdīz | ||||
| 3rd singular | *kannidē | *kannidēdī | ||||
| 1st dual | *kannidēdū | *kannidēdīw | ||||
| 2nd dual | *kannidēdudiz | *kannidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *kannidēdum | *kannidēdīm | ||||
| 2nd plural | *kannidēdud | *kannidēdīd | ||||
| 3rd plural | *kannidēdun | *kannidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *kannijandz | *kannidaz | ||||
Descendants
- Proto-West Germanic: *kannijan
- Old Norse: kenna
- Gothic: 𐌺𐌰𐌽𐌽𐌾𐌰𐌽 (kannjan)
References
- ↑ 1.0 1.1 Kroonen, Guus (2013) “*kannjan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 279
- ^ Vladimir Orel (2003) “*kannjanan I”, in A Handbook of Germanic Etymology[2], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 210