Reconstruction:Proto-Germanic/krangijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *kringaną (“to fall”) + *-janą.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkrɑŋ.ɡi.jɑ.nɑ̃/
Verb
*krangijaną
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *krangijō | *krangijaų | — | *krangijai | ? | |
| 2nd singular | *krangīsi | *krangijais | *krangī | *krangijasai | *krangijaisau | |
| 3rd singular | *krangīþi | *krangijai | *krangijaþau | *krangijaþai | *krangijaiþau | |
| 1st dual | *krangijōs | *krangijaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *krangijaþiz | *krangijaiþiz | *krangijaþiz | — | — | |
| 1st plural | *krangijamaz | *krangijaim | — | *krangijanþai | *krangijainþau | |
| 2nd plural | *krangīþ | *krangijaiþ | *krangīþ | *krangijanþai | *krangijainþau | |
| 3rd plural | *krangijanþi | *krangijain | *krangijanþau | *krangijanþai | *krangijainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *krangidǭ | *krangidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *krangidēz | *krangidēdīz | ||||
| 3rd singular | *krangidē | *krangidēdī | ||||
| 1st dual | *krangidēdū | *krangidēdīw | ||||
| 2nd dual | *krangidēdudiz | *krangidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *krangidēdum | *krangidēdīm | ||||
| 2nd plural | *krangidēdud | *krangidēdīd | ||||
| 3rd plural | *krangidēdun | *krangidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *krangijandz | *krangidaz | ||||
Descendants
- Old English: *crenġan, *crenċġan, *crenċan
- Old Saxon: *krengian
- Middle Low German: *krengen
- German Low German: krengen
- Middle Low German: *krengen
- Old Dutch: *krengen
- Old High German: *krengen
- Middle High German: *krengen
- German: krängen
- Middle High German: *krengen
References
- ^ Kroonen, Guus (2013) “*krangjan-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 302