Reconstruction:Proto-Germanic/markijaną

This Proto-Germanic entry contains reconstructed terms and roots. As such, the term(s) in this entry are not directly attested, but are hypothesized to have existed based on comparative evidence.

Proto-Germanic

Etymology

From *marką (mark, sign) +‎ *-janą.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈmɑr.ki.jɑ.nɑ̃/

Verb

*markijaną[1]

  1. to mark
  2. to perceive, notice

Inflection

Conjugation of (weak class 1)
active voice passive voice
present tense indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
1st singular *markijō *markijaų *markijai ?
2nd singular *markīsi *markijais *markī *markijasai *markijaisau
3rd singular *markīþi *markijai *markijaþau *markijaþai *markijaiþau
1st dual *markijōs *markijaiw
2nd dual *markijaþiz *markijaiþiz *markijaþiz
1st plural *markijamaz *markijaim *markijanþai *markijainþau
2nd plural *markīþ *markijaiþ *markīþ *markijanþai *markijainþau
3rd plural *markijanþi *markijain *markijanþau *markijanþai *markijainþau
past tense indicative subjunctive
1st singular *markidǭ *markidēdį̄
2nd singular *markidēz *markidēdīz
3rd singular *markidē *markidēdī
1st dual *markidēdū *markidēdīw
2nd dual *markidēdudiz *markidēdīdiz
1st plural *markidēdum *markidēdīm
2nd plural *markidēdud *markidēdīd
3rd plural *markidēdun *markidēdīn
present past
participles *markijandz *markidaz

Synonyms

Descendants

  • Proto-West Germanic: *markijan
    • Old Frisian: merka
    • Old Saxon: merkian
    • Old Dutch: merken
    • Old High German: merken
  • Old Norse: merkja

References

  1. 1.0 1.1 Vladimir Orel (2003) “*markjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 262