Reconstruction:Proto-Germanic/wēgijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *weganą (“to move”) + *-janą.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwɛː.ɣi.jɑ.nɑ̃/
Verb
*wēgijaną[1]
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *wēgijō | *wēgijaų | — | *wēgijai | ? | |
| 2nd singular | *wēgīsi | *wēgijais | *wēgī | *wēgijasai | *wēgijaisau | |
| 3rd singular | *wēgīþi | *wēgijai | *wēgijaþau | *wēgijaþai | *wēgijaiþau | |
| 1st dual | *wēgijōs | *wēgijaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *wēgijaþiz | *wēgijaiþiz | *wēgijaþiz | — | — | |
| 1st plural | *wēgijamaz | *wēgijaim | — | *wēgijanþai | *wēgijainþau | |
| 2nd plural | *wēgīþ | *wēgijaiþ | *wēgīþ | *wēgijanþai | *wēgijainþau | |
| 3rd plural | *wēgijanþi | *wēgijain | *wēgijanþau | *wēgijanþai | *wēgijainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *wēgidǭ | *wēgidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *wēgidēz | *wēgidēdīz | ||||
| 3rd singular | *wēgidē | *wēgidēdī | ||||
| 1st dual | *wēgidēdū | *wēgidēdīw | ||||
| 2nd dual | *wēgidēdudiz | *wēgidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *wēgidēdum | *wēgidēdīm | ||||
| 2nd plural | *wēgidēdud | *wēgidēdīd | ||||
| 3rd plural | *wēgidēdun | *wēgidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *wēgijandz | *wēgidaz | ||||
Descendants
- Proto-West Germanic: *wēgijan
- Old Saxon: wāgian
- Old Norse: vægja
- Icelandic: vægja
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*wēʒjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 460