Reconstruction:Proto-Slavic/kupьcь
Proto-Slavic
Etymology
By surface analysis, *kupiti + *-ьcь.
Noun
*kupьcь m[1]
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *kupьcь | *kupьca | *kupьci |
| genitive | *kupьca | *kupьcu | *kupьcь |
| dative | *kupьcu | *kupьcema | *kupьcemъ |
| accusative | *kupьcь | *kupьca | *kupьcę̇ |
| instrumental | *kupьcьmь, *kupьcemь* | *kupьcema | *kupьci |
| locative | *kupьci | *kupьcu | *kupьcixъ |
| vocative | *kupьče | *kupьca | *kupьci |
* -ьmь in North Slavic, -emь in South Slavic.
Descendants
- East Slavic:
- South Slavic:
- West Slavic:
- Non-Slavic:
- → Hungarian: kupec
References
- ^ Trubachyov, Oleg, editor (1987), “*kupьcь”, in Этимологический словарь славянских языков [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), numbers 13 (*kroměžirъ – *kyžiti), Moscow: Nauka, page 116